Unified Management Console

1. Zaloguj się do aplikacji UMC za pomocą posiadanych poświadczeń administratora.

2. Kliknij przycisk Klastry.

1. Wyszukaj i wybierz obiekty klastrów, które chcesz wyświetlić.

2. Dla każdego obiektu klastra wyświetlane są następujące informacje.

   Nazwa kolumny	Opis
   Stan (kolorowe oznaczenie)	Stan
   Zielony	Uruchamianie: Klaster jest uruchomiony.
   Niebieski	Utrzymanie: Administrator tymczasowo wstrzymał klaster w związku z koniecznością przeprowadzenia konserwacji.
   Szary	Nieczynny: Klaster jest zatrzymany i wymagana jest interwencja ze strony administratora.
   Czerwony	Błąd: Przynajmniej jeden węzeł w klastrze uległ awarii i wymagana jest interwencja ze strony administratora.
   Biały	Nieznany: Aplikacja UMC nie jest w stanie określić stanu klastra.
   Nazwa	Nazwa przypisana do klastra.
   Węzeł główny	Nazwa obecnie przypisanego węzła głównego dla klastra.
   Dostępność węzłów	Liczba dostępnych węzłów spośród wszystkich węzłów.
   Zasoby	Liczba zasobów uruchomionych w danym klastrze.
   Epoka	Liczba zmian stanu klastra. Stan klastra zmienia się za każdym razem, gdy serwer dołącza do klastra lub opuszcza go.

   Kolumny wymienione powyżej to kolumny domyślne. Możesz wybrać opcję , aby dodać dodatkowe kolumny, takie jak Typ, Główny adres IP oraz Lokalizacja.

3. Wybierz częstotliwość odświeżania, która umożliwi wygodne przeglądanie wszystkich elementów z listy.

   UWAGA:Jeśli sprawny klaster ma stan Nieczynny lub Nieznany, zwiększ wartość limitu czasu CLUSTER_LISTING_FAILURE_TIMEOUT = 2000 w pliku /opt/novell/umc/apps/umc-server/prod.env. Wartość domyślna wynosi 2000 ms, a ze względu na opóźnienie sieci uzyskanie poprawnego stanu klastra może być niemożliwe. Ponadto w przypadku braku tego parametru w pliku prod.env pamiętaj, aby go dodać, dzięki czemu limit czasu wyświetlania listy klastrów będzie upływał po określonym czasie.

1. Wyszukaj i wybierz obiekty klastrów, które chcesz wyświetlić.

2. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

3. Pulpit dotyczący klastrów zapewnia dwa widoki:

   • Widok pulpitu : Wyświetlanie pulpitu, węzłów i zasobów.

     

   • Widok tabeli : Wyświetlanie kompleksowego widoku węzłów i zasobów, przydatne podczas pracy z długą listą węzłów i zasobów.

     

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Na karcie Węzły wyświetlane są wszystkie węzły dla wybranego klastra. Szczegóły można wyświetlić w dwóch różnych trybach: Połączenia i Wydajność

   • Połączenia: Jest to widok domyślny, obejmujący listę połączeń z innymi wspólnymi kolumnami.

   • Wydajność: Wyświetlanie wykorzystania procesora CPU i głównych informacji oprócz innych wspólnych kolumn.

3. W kolumnie Nazwa węzeł główny jest wskazany za pomocą symbolu gwiazdy umieszczonego na końcu jego nazwy.

   Dla każdego węzła wyświetlany jest następujący stan:

   Kolor	Stan	Opis
   Zielony	Praca (AKTYWNY)	Węzeł jest uruchomiony.
   Biały	Inny niż członek (ZOSTAWIONY)	Węzeł nie jest już częścią klastra. Klaster migruje wszelkie zasoby uruchomione w tym węźle do innego kwalifikującego się i aktywnego węzła, zanim ten węzeł opuści klaster.
   Czerwony	Niedostępny (NIEAKTYWNY)	Ten węzeł nie działa poprawnie i wymaga interwencji ze strony administratora.
   Biały z czerwonym pierścieniem	Nie udało się uruchomić (TŁUMIONY)	Węzeł czeka na ustanowienie kworum, aby mógł zacząć się ładować.
   Szary	Zakazany (ZAKOŃCZONY)	Klaster celowo wyzwolił natychmiastowe wyłączenie węzła.

4. Operacje, jakie można wykonać w przypadku węzłów, to wyłączenie, ponowne uruchomienie, dodanie węzła do ulubionych oraz pulpitu.

   Wybierz częstotliwość odświeżania; powinna ona mieć odpowiednią długość, aby umożliwiała wykonanie zadania.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Na karcie Węzły wyświetlane są wszystkie węzły dla wybranego klastra.

3. Wybierz węzeł, a następnie wybierz opcję Pulpit.

   

   Na pulpicie dotyczącym węzłów wyświetlane są statystyki serwera, takie jak informacje ogólne, wykorzystanie procesora CPU, zadania, pamięć masowa i szczegółowe informacje dotyczące pamięci.

   Menu Akcje zapewnia opcje umożliwiające wyłączenie lub ponowne uruchomienie wybranego węzła.

   UWAGA:W przypadku maszyny wirtualnej wartość minimalna i maksymalna procesora CPU jest wyświetlana jako Nie dotyczy.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Konfiguruj.

   Ewentualnie możesz uzyskać dostęp do tej opcji z poziomu pulpitu, klikając pozycje Akcje > Konfiguruj.

2. Dostępny jest kreator konfiguracji, który pozwala modyfikować wymagane ustawienia konfiguracyjne.

   1. Konfiguracja: Jest to strona przeznaczona tylko do wyświetlania, na której prezentowane są szczegółowe informacje na temat głównego portu i adresu IP.

   2. Założenia: Wyświetlanie lub modyfikowanie Wyzwalaczy kworum, Powiadomień i Poziomu dziennika.

   3. Priorytety: Wybierz jedną z tych metod, aby zmienić kolejność ładowania zasobu (od najwyższego do najniższego priorytetu) względem innych zasobów klastra w tym samym węźle:

      • Strzałki: Kliknij strzałkę w górę lub w dół widoczną obok każdego zasobu.

      • Przeciąganie: Przeciągnij zasób, aby zmodyfikować kolejność ładowania.

   4. Protokoły: Wyświetlanie lub modyfikowanie ustawień protokołów, takich jak Monitorowanie aktywności, Główny układ alarmowy, Maksymalne ponowne transmisje, Tolerancja oraz Podrzędny układ alarmowy.

   5. Grupy RME: Wybierz zasoby, których nie można przydzielić równocześnie do tego samego węzła.

   6. Podsumowanie: Wyświetlanie podsumowania dotyczącego zmodyfikowanej konfiguracji. Sprawdź je i kliknij przycisk Zakończ.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Napraw. Ta akcja powoduje wyzwolenie ponownego uruchomienia klastra, w wyniku którego identyfikatory węzłów mogą ulec zmianie.

   Po pomyślnie przeprowadzonej naprawie dodatkowe zasoby, które nie będą częścią eDirectory, zostaną usunięte z klastra.

2. Aby przeprowadzić weryfikację, wyświetl sekcję Zasoby na pulpicie. Po pomyślnie przeprowadzonej naprawie dodatkowe zasoby zostaną usunięte z listy zasobów.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Na pulpicie przejdź do karty Zasoby, na której można wykonać następujące zadania: tworzenie zasobu, dodawanie do ulubionych, konfigurowanie zasobu, podłączanie do Internetu, odłączanie od Internetu oraz migrowanie.

   • Kliknij przycisk Utwórz zasób, aby utworzyć zasób. Ewentualnie możesz uzyskać dostęp do tej opcji z poziomu pulpitu, klikając pozycje Akcje > Utwórz zasób.

   • Aby dodać zasób do ulubionych, wybierz żądany zasób i wybierz opcję Dodaj do moich zasobów. Aby wyświetlić te zasoby, wybierz opcję Pokaż tylko moje zasoby w sekcji Filtry zaawansowane.

   • Aby skonfigurować zasób, wybierz żądany zasób i wybierz opcję Konfiguruj.

   • Aby podłączyć zasób do Internetu, wybierz żądany zasób i wybierz opcję Podłącz do Internetu. Ta akcja powoduje uruchomienie skryptu ładowania, w wyniku czego zasób zostaje załadowany na preferowanym głównym węźle lub preferowanym alternatywnym węźle.

   • Aby odłączyć zasób od Internetu, wybierz żądany zasób i wybierz opcję Odłącz od Internetu. Ta akcja powoduje uruchomienie skryptu rozładowania, w wyniku czego zasób jest usuwany z serwera. Zasobu nie można załadować na innym serwerze w klastrze i pozostaje on rozładowany do momentu jego ponownego załadowania.

   • Aby przeprowadzić migrację zasobu, wybierz żądany zasób i wybierz opcję Migruj. Migracja zasobu polega na przeniesieniu go z węzła, na którym działa obecnie, do innego węzła. Węzeł można wybrać z listy preferowanych węzłów lub innych nieprzypisanych węzłów.

3. Wybór zasobu głównego (MASTER_IP_ADDRESS_RESOURCE) na liście zasobów nie jest możliwy, ponieważ nie można wykonać żadnych akcji na tym zasobie.

   Dla każdego zasobu wyświetlany jest następujący stan.

   Kolor	Stan	Opis
   Zielony	Online	Zasób jest w trybie online.
   Pomarańczowy	Alert	Zasób oczekuje na podjęcie przez administratora działania, takiego jak uruchomienie, przełączenie awaryjne lub przywrócenie zasobu po awarii na określonym serwerze.
   Czerwony	Uśpiony	Zasób nie działa poprawnie i wymaga interwencji ze strony administratora.
   Biały z czerwonym pierścieniem	Oczekiwanie na kworum	Zasób czeka na ustanowienie kworum, aby mógł zacząć się ładować.
   Niebieski	Ładowanie	Zasób jest ładowany na serwer.
   Biały z niebieskim pierścieniem	Rozładowywanie	Zasób jest rozładowywany z serwera, na którym był uruchomiony.
   Szary	Offline	Zasób jest wyłączony, uśpiony lub nieaktywny.
   Biały	Nieprzypisany	Nie przydzielono węzła do ładowania zasobu.
   	Synchronizacja NDS	Zmieniono właściwości zasobu, a zmiany są nadal synchronizowane w eDirectory.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Przejdź na kartę Zasoby i kliknij przycisk Utwórz zasób.

   Ewentualnie możesz uzyskać dostęp do tej opcji z poziomu pulpitu, klikając pozycje Akcje > Utwórz zasób.

   UWAGA:Zasób puli zostanie utworzony automatycznie podczas tworzenia puli NSS.

3. Wyświetlony zostanie kreator umożliwiający utworzenie nowego zasobu.

   1. Konfiguracja

      1. Podaj nazwę zasobu, który chcesz utworzyć.

      2. W sekcji Typ wybierz jeden z dostępnych szablonów. Szablonów zasobów klastra można używać na serwerach fizycznych, serwerach hostów wirtualizacji oraz serwerach gościnnych maszyn wirtualnych (VM).

         Szablon zasobu klastra	Zastosowanie
         Ogólny	Pusty szablon.
         Generic_IP_Service	Ten szablon jest automatycznie wypełniany poleceniami lub zmiennymi i jest wykorzystywany do tworzenia zasobów klastra dla określonych aplikacji serwerowych uruchamianych w Twoim klastrze.
         Generic_FS	Ten szablon jest automatycznie wypełniany poleceniami lub zmiennymi i jest wykorzystywany do konfiguracji zasobu dla rozwiązania Linux Logical Volume Manager (LVM).
         DNS	Ten szablon jest automatycznie wypełniany poleceniami lub zmiennymi i jest wykorzystywany do konfiguracji zasobu dla usługi DNS.
         DHCP	Ten szablon jest automatycznie wypełniany poleceniami lub zmiennymi i jest wykorzystywany do konfiguracji zasobu dla usługi DHCP.

      3. Jeśli chcesz udostępnić zasób zaraz po jego utworzeniu, włącz opcję Inicjalizuj po utworzeniu.

      4. Kliknij przycisk Dalej.

   2. Założenia

      1. Jeśli chcesz, aby zasób był uruchamiany tylko w węźle głównym w klastrze, wybierz opcję Zasób dla głównego.

         Jeśli węzeł główny klastra ulegnie awarii, zasób zostanie przełączony awaryjnie na węzeł, który stanie się węzłem głównym.

      2. Jeśli nie chcesz stosować limitu czasu dla całego klastra i limitu liczby węzłów, wybierz opcję Ignoruj kworum.

         Spowoduje to, że zasób będzie od razu uruchamiany na dowolnym serwerze z listy preferowanych węzłów natychmiast po podłączeniu dowolnego serwera z listy do Internetu.

      3. Określ Tryb przełączenia awaryjnego. Po włączeniu trybu, jeśli dojdzie do awarii sprzętu lub oprogramowania, zasób uruchomi się automatycznie na kolejnym serwerze z listy preferowanych węzłów. Jeśli ten tryb będzie wyłączony, po wystąpieniu awarii i przed przeniesieniem zasobu do innego węzła będzie można podjąć interwencję.

      4. Określ Tryb uruchamiania. Po włączeniu trybu zasób uruchamia się automatycznie na serwerze, gdy najpierw włączony zostanie klaster. Jeśli ten tryb będzie wyłączony, możliwe będzie ręczne uruchomienie zasobu na serwerze zgodnie z potrzebą zamiast jego automatycznego uruchamiania po włączeniu serwerów w klastrze.

      5. Określ Tryb przywracania po awarii. W przypadku ustawienia opcji Wyłączone dla trybu, nie następuje przywrócenie zasobu do najbardziej preferowanego węzła, gdy ten węzeł ponownie dołączy do klastra. W przypadku ustawienia opcji Automatyczne dla trybu, następuje automatyczne przywrócenie zasobu do najbardziej preferowanego węzła, gdy ten węzeł ponownie dołączy do klastra. Ustawienie opcji Ręcznie jako trybu powrotu po awarii zapobiega przeniesieniu zasobu ponownie na preferowany węzeł, gdy stanie się on dostępny, dopóki użytkownik nie wyrazi na to zgody.

      6. Kliknij przycisk Dalej.

   3. Przydzielone węzły: Umożliwia przydzielenie węzłów, które mają być używane w przypadku zasobu. Ustala się także kolejność węzłów na liście w celu określenia preferowanej kolejności, w jakiej węzły będą wypróbowywane, gdy zasób zostanie podłączony do Internetu po awarii jego bieżącego węzła.

      1. W obszarze Nieprzypisane wybierz węzeł, z którego może korzystać zasób, a następnie kliknij przycisk strzałki w celu przeniesienia wybranego węzła do obszaru Przypisanych węzłów.

         Powtórz ten krok w przypadku wszystkich węzłów klastra, które chcesz przypisać do zasobu.

      2. W obszarze Przypisane wybierz węzeł, który chcesz odpisać od zasobu, a następnie kliknij przycisk strzałki w celu przeniesienia wybranego węzła do obszaru Nieprzypisanych węzłów.

      3. Kliknij przycisk Dalej.

   4. Skrypty: Możesz dodać skrypt rozładowywania w celu określenia sposobu kończenia pracy aplikacji lub zasobu. Monitorowanie zasobów umożliwia klastrowi wykrywanie awarii zasobów niezależnie od jego zdolności do wykrywania awarii węzłów.

      1. Skrypt ładowania jest wymagany w przypadku każdego zasobu, usługi, dysku lub puli w klastrze. Skrypt ładowania określa polecenia uruchamiania zasobu lub usługi na serwerze.

         1. Edytuj lub dodaj niezbędne polecenia do skryptu, aby załadować zasób na serwer.

         2. Określ wartość Limitu czasu. Wartość limitu czasu określa czas przeznaczony na wykonanie skryptu. Jeśli skrypt nie zostanie wykonany w określonym czasie, zasób zostanie uśpiony. Wartość limitu czasu jest stosowana tylko wtedy, gdy zasób jest migrowany do innego węzła. Nie jest ona używana podczas procedur online/offline zasobu.

      2. Skrypt rozładowywania nie jest wymagany przez wszystkie zasoby, ale jest wymagany w przypadku partycji systemu Linux z włączoną obsługą klastrów. Możesz dodać skrypt rozładowywania w celu określenia sposobu kończenia pracy aplikacji lub zasobu. Programy należy rozładowywać w kolejności odwrotnej do ich ładowania. Dzięki temu pomocne programy nie zostaną rozładowane przed programami, których poprawne działanie jest zależne od nich.

         1. Edytuj lub dodaj niezbędne polecenia do skryptu, aby załadować zasób na serwer.

         2. Określ wartość Limitu czasu. Wartość limitu czasu określa czas przeznaczony na wykonanie skryptu. Jeśli skrypt nie zostanie wykonany w określonym czasie, zasób zostanie uśpiony. Wartość limitu czasu jest stosowana tylko wtedy, gdy zasób jest migrowany do innego węzła. Nie jest ona używana podczas procedur online/offline zasobu.

      3. Skrypt monitorowania służy do monitorowania stanu obiektów usług lub pamięci masowej.

         1. Edytuj lub dodaj niezbędne polecenia do skryptu, aby monitorować zasób na serwerze.

         2. Określ wartość Limitu czasu. Wartość limitu czasu określa czas przeznaczony na wykonanie skryptu. Jeśli skrypt nie zostanie wykonany w określonym czasie, rozpocznie się działanie wybrane przez Ciebie na wypadek awarii.

      4. Kliknij przycisk Dalej.

   5. Monitorowanie: Umożliwia monitorowanie stanu określonego zasobu za pomocą utworzonego lub spersonalizowanego skryptu. Monitorowanie zasobów jest domyślnie wyłączone. Aby włączyć lub zmodyfikować ustawienia, musisz skonfigurować zasób.

   6. Podsumowanie: Wyświetlanie podsumowania dotyczącego zasobu. Sprawdź je i kliknij przycisk Zakończ.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Przejdź na kartę Zasoby na pulpicie.

3. Wybierz zasób i kliknij przycisk Konfiguruj. Dostępny jest kreator konfiguracji, który pozwala modyfikować ustawienia zasobów.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Kliknij opcję Akcje > Wyświetl dzienniki zdarzeń.

3. Wyświetlone zostaną zdarzenia związane z klastrem. Korzystając z opcji Filtr zaawansowany, można filtrować dzienniki i zapisywać je w pliku .csv.

1. Wybierz klaster, a następnie wybierz opcję Pulpit.

2. Przejdź na kartę Węzły, na której wyświetlane są wszystkie węzły dla wybranego klastra. Wybierz węzeł, a następnie wybierz opcję Pulpit.

3. Kliknij kartę Połączenia NCP lub Połączenia CIFS, aby wyświetlić szczegóły, takie jak dane odczytywane lub zapisywane, stan szyfrowania, liczba żądań od danego połączenia itp.

1. W aplikacji UMC wybierz kartę Serwery.

2. Wyszukaj i wybierz serwery oraz kliknij przycisk ZASTOSUJ

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Kliknij Utwórz pulę.

   

3. Na stronie Wybór urządzenia wyszukaj lub przeglądaj, aby wybrać serwer, i zaznacz wymagane urządzenia.

   

4. Określ miejsce na urządzeniu — nie większe niż wolne miejsce dostępne na urządzeniach puli, a następnie kliknij przycisk DALEJ.

   Tylko zainicjalizowane urządzenia, które mają wolne miejsce, są wymienione na stronie wyboru urządzenia. Jeśli na liście nie ma żadnych urządzeń, anuluj kreatora, dodaj więcej urządzeń do serwera lub zwolnij miejsce na istniejących urządzeniach.

5. Na stronie INFORMACJE określ nazwę nowej puli, a następnie kliknij DALEJ.

   

   Pole opisu jest opcjonalne. Wszystkie nośniki 64-bitowych pul usług NSS są domyślnie uaktualniane.

6. Jeśli wybrany typ urządzenia jest współużytkowany, na stronie INFORMACJE O KLASTRZE określ szczegóły zgodnie z wymaganiami, a następnie kliknij przycisk DALEJ.

   Przełącznik Enable Cluster (Włącz klaster) jest automatycznie aktywny. Wyłącz go, aby utworzyć pulę ze współdzielonymi urządzeniami bez klastrowania.

   UWAGA:Ta strona nie jest dostępna, jeśli wybrany typ urządzenia na stronie WYBÓR URZĄDZENIA to lokalny.

   

   Parametry wymagane dla pul z włączonym klastrowaniem:

   • Nazwa serwera wirtualnego: nazwa przypisywana serwerowi wirtualnemu reprezentującemu pulę współużytkowaną w klastrze. Po włączeniu puli z obsługą klastra następuje automatyczne utworzenie obiektu serwera wirtualnego w oprogramowaniu eDirectory, a jego nazwę stanowi nazwa obiektu klastra połączona z nazwą puli z włączoną obsługą klastra. Na przykład jeśli nazwa klastra to klaster1, a nazwa puli z włączoną obsługą klastra to pula1, wtedy nazwa serwera wirtualnego to klaster1_pula1_server. Pole można edytować, aby zmienić domyślną nazwę serwera wirtualnego. Nazwy serwera wirtualnego używane do serwerów NCP i CIFS są takie same.

   • Adres IP: adres IP, który użytkownik chce przypisać do serwera wirtualnego. Każda pula NSS z włączoną obsługą klastra wymaga własnego adresu IP. Adres IP jest stosowany do zapewnienia dostępu do puli z włączoną obsługą klastra (serwera wirtualnego) i umożliwienia działania funkcji przełączania awaryjnego. Adres IP przypisany do puli pozostaje do niej przypisany bez względu na to, który serwer klastra uzyskuje do niej dostęp.

     WAŻNE:Adres IP serwera wirtualnego musi należeć do tej samej podsieci IP co węzły serwera w klastrze, w którym ma on być używany.

   • Protokoły ogłoszeniowe: protokoły udostępniające użytkownikom dane w postaci plików macierzystych.

     Należy określić co najmniej jeden protokół ogłoszeniowy za pomocą przycisku przełącznika protokołów, dla których mają zostać włączone żądania danych zgłaszane w odniesieniu do danej puli współużytkowanej.

   • OES NCP: NCP to protokół obsługi sieci wykorzystywany przez klienta dla Open Enterprise Server. Ta opcja jest domyślnie wybrana. Wybranie opcji NCP powoduje dodanie poleceń do skryptów ładowania i zwalniania zasobów puli w celu włączenia protokołu NCP w klastrze.

   • CIFS: CIFS to protokół obsługi sieci systemu Windows. Wybranie opcji CIFS powoduje dodanie poleceń do skryptów ładowania i zwalniania zasobów puli w celu włączenia protokołu CIFS w klastrze.

7. Należy przeanalizować szczegóły puli i kliknąć ZAKOŃCZ, aby utworzyć pulę.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   

   lub

   Kliknij Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

   

   UWAGA:Po kliknięciu ikony lub widoku drzewa nie można wykonać innych działań poza obszarem przeglądania. Ponowne kliknięcie tego przycisku zamyka obszar przeglądania lub widoku drzewa.

   Zostanie wyświetlona lista pul dostępnych na wybranych serwerach.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Kliknij nazwę puli, aby wyświetlić stronę paneli puli.

   

   Użytkownik może użyć menu DZIAŁANIA do wykonywania różnych operacji na pulach, jak np. zmiana nazwy, zwiększenie rozmiaru, zarządzanie migawką, tworzenie migawki, aktualizacja obiektu puli, odrzucenie nieużywanych bloków, aktywacja, dezaktywacja i usuwanie.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. UWAGA:Po wybraniu wielu pul w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   1. Aby dezaktywować pulę:

      1. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Nieaktywne.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby dezaktywować wybrane pule.

         

         Szczegóły dezaktywowanej puli nie są wyświetlane na stronie PULE.

      lub

   2. Aby aktywować pulę:

      1. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Aktywuj.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby aktywować wybraną pulę.

         

         Musisz ręcznie aktywować wolumeny po aktywacji puli. Aby uzyskać więcej informacji na temat aktywowania wolumenów, zobacz Jak dezaktywować i aktywować wolumeny NSS?.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, którą chcesz przenieść, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Przenieś.

   

4. Wybierz urządzenia, określ wymagany przydzielony rozmiar wybranych urządzeń, a następnie kliknij DALEJ.

   

   Zaznacz pole wyboru Natychmiast zlikwiduj dane w oryginalnej lokalizacji, aby usunąć na stałe przeniesioną pulę z oryginalnej lokalizacji po wykonaniu przenoszenia.

5. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

   

   Pula jest przenoszona do wybranych urządzeń po pomyślnym ukończeniu procesu.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usuń.

   UWAGA:Po wybraniu wielu pul w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby usunąć wybraną pulę.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Zmień nazwę.

   

4. Podaj nową nazwę puli i kliknij POTWIERDŹ.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Zwiększ rozmiar.

   

4. Wybierz urządzenia i podaj ilość miejsca do użycia na każdym z urządzeń.

   Lista zawiera tylko urządzenia, które mają wolne miejsce. Jeśli lista nie zawiera żadnych urządzeń, oznacza to, że nie ma miejsca dostępnego na potrzeby zwiększenia rozmiaru puli. Kliknij Anuluj, dodaj więcej urządzeń do serwera lub zwolnij miejsce na istniejących urządzeniach, a następnie wróć do strony PULE w celu zwiększenia rozmiaru puli.

   

5. Kliknij POTWIERDŹ, aby zwiększyć rozmiar wybranej puli.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Odrzuć nieużywane bloki.

   UWAGA:Po wybraniu wielu pul w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby odrzucić nieużywane bloki z wybranej puli.

   

   Proces jest wykonywany w tle i odrzuca nieużywane bloki z wybranej puli.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usunięte wolumeny.

   

4. Wybierz usunięty wolumen, kliknij opcję (…), a następnie wybierz Odzyskaj/Likwiduj.

   

   Odzyskaj: możesz przywrócić i przypisać nową nazwę do usuniętego wolumenu lub ponownie użyć starej nazwy, jeśli żaden inny wolumen nie używa tej nazwy.

   UWAGA:Jeśli odzyskujesz zaszyfrowany wolumen, otrzymasz monit o podanie powiązanego hasła.

   

   Likwiduj: użytkownik może ręcznie usuwać co najmniej jeden usunięty wolumen i nie będzie możliwe jego odzyskanie ani przywrócenie.

   

5. Kliknij POTWIERDŹ, aby zakończyć wybrany proces.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Dołącz do domeny AD.

   UWAGA:Opcja Dołącz do domeny AD jest dostępna tylko jeśli wybrana pula ma włączoną obsługę AD.

   

   UWAGA:Jeśli którykolwiek z warunków wstępnych dołączenia do domeny AD nie jest spełniony, zostanie wyświetlona strona NIE MOŻNA DOŁĄCZYĆ DO DOMENY AD. Kliknij ANULUJ, spełnij warunki wstępne, a następnie wykonaj polecenie Dołącz do domeny AD na stronie PULE. Patrz Jakie są wymagania wstępne wobec użytkowników AD w celu uzyskania dostępu do danych Novell Storage Services (NSS)?.

   

4. Na stronie UWIERZYTELNIANIE określ Nazwę użytkownika oraz Hasło użytkownika AD i kliknij TESTUJ POŁĄCZENIE.

   

   Istnienie użytkownika w bazie danych AD podlega weryfikacji. Po pomyślnej weryfikacji domeny kliknij DALEJ.

5. Wykonaj kroki wymagane w celu wybrania lub utworzenia obiektu.

   1. Aby wybrać istniejący wcześniej obiekt z usługi Active Directory:

      Jeśli masz już utworzony obiekt komputera w usłudze Active Directory dla serwera, wykonaj odpowiednie kroki, aby wybrać ten obiekt.

      1. Zaznacz pole wyboru Użyj wstępnie utworzonego obiektu komputera.

      2. Określ nazwę Kontenera.

      3. Podaj szczegóły opisu, a następnie kliknij ZAKOŃCZ.

         

      lub

   2. Aby utworzyć nowy obiekt w usłudze Active Directory:

      Jeśli nie ma obiektu komputera utworzonego w usłudze Active Directory dla serwera, należy wykonać następujące kroki w celu utworzenia obiektu.

      UWAGA:: pamiętaj, aby usunąć zaznaczenie pola wyboru “Użyj wstępnie utworzonego obiektu komputera”.

      1. Podaj nazwę kontenera.

         

      2. Podaj szczegóły opisu, a następnie kliknij ZAKOŃCZ.

      Użytkownicy AD mają dostęp do wolumenów NSS po pomyślnym ukończeniu procesu.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Aktualizuj obiekt puli.

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby zaktualizować obiekt puli dla wybranej puli.

   

   Jeśli obiekt puli nie istnieje, Novell Storage Services (NSS) dodaje go z tym samym poziomem kontekstu co serwer.

1. Zaloguj się do UMC za pomocą poświadczeń administratora.

2. Kliknij przycisk Pamięć masowa > Woluminy.

3. Przejrzyj i wybierz serwer, który zawiera wolumin NSS, który chcesz przenieść.

4. Z listy Woluminy wybierz woluminy, które chcesz przenieść, a następnie kliknij Przenieś.

5. Wybierz wolumin docelowy do transferu danych.

   Prawa dysponenta z woluminu źródłowego są automatycznie stosowane do woluminu docelowego.

6. Wybierz opcję Rozpocznij teraz, aby rozpocząć transfer danych. Zainicjowanie zadania może potrwać kilka sekund, zmieniając status na Zaplanowane. Żadne działanie nie jest wymagane z Twojego strony w trakcie trwania procesu.

   lub

   Alternatywnie, możesz też określić datę i czas, aby zaplanować transfer.

   UWAGA:Upewnij się, że woluminy są aktywne w zaplanowanym czasie.

7. Wyświetla podsumowanie zadania przeniesienia. Sprawdź je i kliknij przycisk Zakończ.

   Transfer danych może zająć od kilku minut do kilku godzin, w zależności od woluminu danych, które są przenoszone.

1. Zaloguj się do UMC za pomocą poświadczeń administratora.

2. Kliknij przycisk Pamięć masowa > Woluminy.

3. Przejrzyj i wybierz serwer, który zawiera wolumin NSS, który chcesz podzielić.

4. Z listy Woluminy wybierz woluminy, które chcesz podzielić, a następnie kliknij Podziel.

5. Wybierz folder, w którym połączenie DFS będzie się znajdować.

   Wszystkie dane poniżej tego folderu są przenoszone do woluminu docelowego.

6. Wybierz wolumin docelowy do transferu danych.

   Prawa dysponenta z woluminu źródłowego są automatycznie stosowane do woluminu docelowego.

7. Wybierz opcję Rozpocznij teraz, aby rozpocząć transfer danych. Zainicjowanie zadania może potrwać kilka sekund, zmieniając status na Zaplanowane. Żadne działanie nie jest wymagane z Twojego strony w trakcie trwania procesu.

   lub

   Alternatywnie możesz też określić pożądaną datę i czas, aby zaplanować transfer.

   UWAGA:Upewnij się, że woluminy są aktywne w zaplanowanym czasie.

8. Wyświetla podsumowanie zadania podzielenia. Sprawdź je i kliknij przycisk Zakończ.

   Transfer danych może zająć od kilku minut do kilku godzin, w zależności od woluminu danych, które są przenoszone.

1. Zaloguj się do UMC za pomocą poświadczeń administratora.

2. Kliknij przycisk Pamięć masowa > Woluminy > Zadania.

3. Przejrzyj i wybierz serwer, który zawiera zadania przeniesienia lub podzielenia.

   Zadania ze statusem Ukończone, Zakończone niepowodzeniem lub Anulowane pozostają w raporcie na temat statusów zaledwie przez siedem dni.

4. Wybierz zadania ze statusem Pliki pominięte, a następnie kliknij Wyświetl pominięte pliki, aby wyświetlić pliki, które nie zostały przeniesione do woluminu docelowego.

   Nazwa kolumny	Opis
   Nazwa	Nazwa pliku, który nie został przeniesiony do woluminu docelowego.
   Typ	Format pliku.
   Ścieżka	Lokalizacja pliku w woluminie źródłowym.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Kopia zapasowa, a następnie wybierz Utwórz migawkę.

   

   UWAGA:Tworzenie migawki z migawki puli nie jest obsługiwane. Jeśli wybrana pula nie jest migawką puli, opcja Utwórz migawkę będzie niedostępna.

   Po utworzeniu migawki zarówno oryginalna pula, jak i pula, w której ma być zapisana migawka, muszą być aktywne.

4. Określ Nazwę migawki, wybierz Rozmiar migawki, wybierz urządzenie z listy, a następnie kliknij POTWIERDŹ.

   

   Minimalny wymagany rozmiar migawki to 50 MB. Nowo utworzona migawka jest dostępna na liście migawek ze stanem offline. Migawka jest utworzona online i dostęp do niej jest możliwy z listy pul w celu przywrócenia.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Pule.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę pul powiązanych z nimi.

3. Wybierz pulę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Kopia zapasowa, a następnie wybierz Zarządzaj migawką.

   

4. Wybierz migawkę, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz wymaganą akcję.

   UWAGA:Po wybraniu wielu migawek w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

   • Przełącz do trybu online: opcja ustawia wybraną migawkę puli online, aby można było uzyskać dostęp do danych na jej temat w celu ich pobrania i wykonania kopii zapasowej. Po ustawieniu migawki puli jako online ta migawka pojawia się na liście pul, a wolumeny migawki są wyświetlane na liście wolumenów.

   • Przełącz do trybu offline: ta opcja powoduje, że wybrane migawki pul i powiązane z nimi wolumeny są niedostępne za pośrednictwem listy pul. Nie usuwa danych z wolumenów.

   • Usuń: ta opcja trwale usuwa wybrane migawki pul z serwera.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Kliknij UTWÓRZ WOLUMEN.

   

3. Na stronie WYBÓR PULI wyszukaj lub przeglądaj serwer, aby wybrać pulę, w której chcesz umieścić nowy wolumen, i kliknij DALEJ.

   

   Określ Przydział wolumenu według potrzeby lub zaznacz pole wyboru „Zwiększanie przydziałów wolumenu do wielkości puli”, aby zezwolić na powiększanie się wolumenu do rozmiaru puli.

4. Na stronie FUNKCJE wybierz funkcje, które chcesz aktywować dla nowego wolumenu, a następnie kliknij DALEJ.

   

   UWAGA:Funkcja Lista plików zdarzeń (EFL) jest domyślnie zaznaczona i nie można jej odznaczyć.

5. Na stronie KONFIGURACJA określ nazwę nowego wolumenu i kliknij DALEJ.

   Aktywuj opcję Zezwalaj na zmianę nazwy punktu montowania, aby zezwolić na aktualizację nazwy lub ścieżki wolumenu.

   

6. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

   

   Nowy wolumen jest dostępny na stronie WOLUMENY.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   

   lub

   Kliknij Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy i kliknij ZASTOSUJ.

   

   UWAGA:Po kliknięciu ikony lub widoku drzewa nie można wykonać innych działań poza obszarem przeglądania. Ponowne kliknięcie tego przycisku zamyka obszar przeglądania lub widoku drzewa.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Pulpit.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. UWAGA:Po wybraniu wielu wolumenów w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   1. Aby dezaktywować wolumen:

      1. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Nieaktywne.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby dezaktywować wybrany wolumen.

         

      Szczegóły dezaktywowanego wolumenu nie są wyświetlane na stronie WOLUMENY.

      lub

   2. Aby aktywować wolumen:

      1. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Aktywuj.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby aktywować wybrany wolumen.

         

      Szczegóły aktywowanego wolumenu są wyświetlane na stronie WOLUMENY.

      Po odświeżeniu strony stan każdego z wolumenów będzie pasował do stanu określonego przez użytkownika. Jeśli wolumen ma już określony stan, nic się nie zmienia.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > WOLUMENY.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. UWAGA:Po wybraniu wielu wolumenów w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   1. Aby zamontować wolumen:

      1. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Zamontuj.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby zamontować wybrany wolumen.

         

         Strona odświeży się, a stan ZAMONTOWANY dla wybranego wolumenu zmieni się na .

      lub

   2. Aby zdemontować wolumen:

      1. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Zdemontuj.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby zdemontować wybrany wolumen.

         

         Strona odświeży się, a stan ZAMONTOWANY dla wybranego wolumenu zmieni się na . Szczegóły zdemontowanych wolumenów nie są wyświetlane.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. Wybierz wolumen, którego nazwę chcesz zmienić, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Zmień nazwę.

   

4. Podaj nową nazwę wolumenu, a następnie kliknij POTWIERDŹ.

   

   Strona odświeży się, a na liście pojawi się nazwa nowego wolumenu.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usuń.

   UWAGA:Po wybraniu wielu wolumenów w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby usunąć wybrany wolumen.

   

   Usunięte wolumeny są dostępne na liście Usunięte wolumeny na stronie Pule, jeśli wybrana pula zawiera usunięte wolumeny.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Wolumeny.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. Wybierz wolumen, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , kliknij Modyfikuj, a następnie wybierz Aktualizuj obiekt wolumenu.

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby zaktualizować obiekt wolumenu w wybranym wolumenie.

   

   Jeśli obiekt wolumenu nie istnieje, system NSS dodaje obiekt do poziomu kontekstu. Jeśli obiekt wolumenu istnieje, system NSS monituje o usunięcie i zastąpienie istniejącego obiektu lub zachowanie go.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Przydziały użytkownika i kliknij DODAJ PRZYDZIAŁ UŻYTKOWNIKA.

2. Na stronie WYBÓR WOLUMENÓW wyszukaj lub przeglądaj serwery, wybierz wolumeny z listy, a następnie kliknij DALEJ.

   

3. Na stronie UŻYTKOWNICY I GRUPY wyszukaj lub przeglądaj użytkowników i grupy, aby utworzyć listę użytkowników.

4. Wybierz użytkowników, określ ilość miejsca magazynowego, którą chcesz przypisać do wybranych użytkowników, a następnie kliknij DALEJ.

   

5. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Przydziały użytkownika.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę wolumenu.

   

   lub

   Kliknij Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę wolumenów. Wybierz wymagane wolumeny i kliknij ZASTOSUJ.

   

   UWAGA:Po kliknięciu ikony lub widoku drzewa nie można wykonać innych działań poza obszarem przeglądania. Ponowne kliknięcie tego przycisku zamyka obszar przeglądania lub widoku drzewa.

   Zostanie wyświetlona lista użytkowników z przypisanymi przydziałami.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Przydziały użytkownika.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę wolumenów powiązanych z nimi.

3. Wybierz wolumeny z listy i kliknij ZASTOSUJ.

4. Wybierz przydział użytkownika, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Zarządzaj przydziałami.

   

   UWAGA:Po wybraniu wielu przydziałów użytkowników w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

5. Na stronie ZARZĄDZAJ PRZYDZIAŁAMI UŻYTKOWNIKÓW podaj rozmiar NOWEGO PRZYDZIAŁU i kliknij DALEJ.

   

6. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

   Nowy przydział użytkownika zostaje przypisany do użytkowników dla wybranych wolumenów.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Przydziały użytkownika.

2. Wyszukaj lub przeglądaj wolumeny, aby utworzyć listę przydziałów użytkowników powiązanych z nimi.

3. Wybierz przydział użytkownika, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usuń.

   

   UWAGA:Po wybraniu wielu przydziałów użytkowników w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby usunąć przydział użytkownika na wybranym wolumenie.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Partycje.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę partycji powiązanych z nimi.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Partycje.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę partycji powiązanych z nimi.

3. Wybierz partycję, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Edytuj etykietę.

   

4. Określ nową etykietę i kliknij POTWIERDŹ.

   

   Zaktualizowana etykieta jest wyświetlana na liście partycji.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Partycje.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę partycji powiązanych z nimi.

3. Wybierz partycję, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Wyświetl listę wolumenów.

   

   Lista zawiera wszystkie wolumeny dostępne na wybranej partycji.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Partycje.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę partycji powiązanych z nimi.

3. Wybierz partycję, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Utwórz obraz lustrzany.

   

4. Określ nazwę RAID, wybierz urządzenia z listy, a następnie kliknij POTWIERDŹ.

   UWAGA:Wybrane urządzenia muszą dysponować ilością wolnego miejsca odpowiadającą rozmiarowi puli, aby utworzyć obraz lustrzany partycji dla urządzenia RAID.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Partycje.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę partycji powiązanych z nimi.

3. Wybierz partycję, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usuń.

   UWAGA:Po wybraniu wielu partycji w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby usunąć wybrane partycje.

   

   Wybrane partycje NSS zostaną usunięte z listy PARTYCJE.

Aby utworzyć urządzenie RAID:

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Kliknij UTWÓRZ URZĄDZENIE RAID.

   

3. Na stronie INFORMACJE OGÓLNE podaj szczegóły RAID i kliknij DALEJ.

   

4. Na stronie wyboru URZĄDZENIA wybierz serwer, aby utworzyć listę powiązanych z nim urządzeń. Wybierz urządzenia, z których chcesz uzyskać miejsce, i kliknij DALEJ.

   UWAGA:Jeżeli określony rozmiar partycji przekracza ilość wolnego miejsca dostępnego na urządzeniach fizycznych, tworzenie RAID nie powiedzie się i zwróci komunikat o błędzie.

   

5. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

   

   Strona Układ programowy RAID zawiera nowo utworzone urządzenie RAID.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

   

   UWAGA:Po kliknięciu ikony lub widoku drzewa nie można wykonać innych działań poza obszarem przeglądania. Ponowne kliknięcie tego przycisku zamyka obszar przeglądania lub widoku drzewa.

   Wyświetli się lista urządzeń RAID dostępnych na wybranych serwerach.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Pulpit.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Zmień nazwę.

   

4. Wpisz nową nazwę i kliknij POTWIERDŹ.

   

   Wybrane urządzenie RAID będzie widoczne na liście z nową nazwą.

Aby dodać partycje na urządzeniu RAID:

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Rozwiń.

   

   Jeśli urządzenie RAID zawiera maksymalną liczbę partycji, opcja Rozwiń jest wyłączona.

4. Na stronie wyboru URZĄDZENIA wybierz urządzenia i kliknij DALEJ.

   

   Kreator pozwala wybrać partycje, które mają wolne miejsce, aby spełnić bieżący rozmiar partycji RAID, i nie są członkami RAID.

5. Sprawdź szczegóły i kliknij ZAKOŃCZ.

   

   Wybrane partycje zostaną dodane do urządzenia RAID, zwiększając jego rozmiar.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Usuń.

   UWAGA:Po wybraniu wielu urządzeń RAID w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby usunąć wybrane urządzenie RAID.

   

   Nie ma możliwości uzyskania dostępu do usuniętego programowego urządzenia RAID ze strony UKŁAD PROGRAMOWY RAID.

Aby utworzyć ponowne odzwierciedlenie urządzenia RAID 1:

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Ponownie utwórz obraz lustrzany.

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby wykonać ponowne odzwierciedlenie wybranego urządzenia RAID.

   

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Układ programowy RAID.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń RAID powiązanych z nimi.

3. UWAGA:W tym samym czasie można dezaktywować lub aktywować tylko jedno urządzenie RAID.

   1. Aby dezaktywować urządzenie RAID:

      1. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Nieaktywne.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby dezaktywować wybrane urządzenie RAID.

         

      Szczegóły dezaktywowanego urządzenia RAID nie są wyświetlane na stronie Układ programowy RAID.

      lub

   2. Aby aktywować urządzenie RAID:

      1. Wybierz urządzenie RAID, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Aktywuj.

         

      2. Kliknij POTWIERDŹ, aby aktywować wybrane urządzenie RAID.

         

      Szczegóły aktywowanego urządzenia RAID są wyświetlane na stronie Układ programowy RAID.

      Stan każdego z urządzeń RAID pasuje do stanu określonego przez użytkownika po odświeżeniu strony. Gdy urządzenie RAID ma już stan określony przez użytkownika, nic się nie zmienia.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Urządzenia.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń powiązanych z nimi.

   

   UWAGA:Po kliknięciu ikony lub widoku drzewa nie można wykonać innych działań poza obszarem przeglądania. Ponowne kliknięcie tego przycisku zamyka obszar przeglądania lub widoku drzewa.

   Zostanie wyświetlona lista dostępnych urządzeń.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Urządzenia.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń powiązanych z nimi.

3. Wybierz urządzenie, kliknij ikon More Options (Więcej opcji) , a następnie kliknij Initialize Icon (ikonę inicjalizacji).

   

4. Wybierz schemat partycjonowania, w razie potrzeby współużytkowania urządzenia kliknij opcję Udostępnione do klastrowania, a następnie kliknij POTWIERDŹ.

   • Użytkownik może wybrać schemat tabeli partycji DOS obsługującej urządzenia w rozmiarze maksymalnie 2 TB. Zezwala on na utworzenie maksymalnie czterech partycji na urządzeniu.

   • Schemat tabeli partycji GPT obsługuje urządzenia o pojemności do 2E64 sektorów (czyli do 8 388 608 petabajtów — PB — dla sektorów o rozmiarze 512 bajtów). Zezwala on na utworzenie maksymalnie 128 partycji na dysku. Każda z partycji dysku to urządzenie logiczne identyfikowane przez niepowtarzalny 128-bitowy (16-bajtowy) identyfikator GUID.

   

   Stan zainicjalizowanego urządzenia będzie widoczny na liście urządzeń.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Urządzenia.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń powiązanych z nimi.

3. Wybierz zainicjalizowane urządzenie, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Inicjalizuj ponownie.

   UWAGA:Po wybraniu wielu urządzeń w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Wybierz schemat partycjonowania, w razie potrzeby kliknij opcję Udostępnione do klastrowania, a następnie kliknij POTWIERDŹ.

   • Użytkownik może wybrać schemat tabeli partycji DOS obsługującej urządzenia w rozmiarze maksymalnie 2 TB. Zezwala on na utworzenie maksymalnie czterech partycji na urządzeniu.

   • Schemat tabeli partycji GPT obsługuje urządzenia o pojemności do 2E64 sektorów (czyli do 8 388 608 petabajtów — PB — dla sektorów o rozmiarze 512 bajtów). Zezwala on na utworzenie maksymalnie 128 partycji na dysku. Każda z partycji dysku to urządzenie logiczne identyfikowane przez niepowtarzalny 128-bitowy (16-bajtowy) identyfikator GUID.

   

   Stan ponownie zainicjalizowanego urządzenia będzie widoczny na liście urządzeń.

1. W konsoli UMC kliknij Pamięć masowa > Urządzenia.

2. Wyszukaj lub przeglądaj serwery, aby utworzyć listę urządzeń powiązanych z nimi.

3. Wybierz zainicjalizowane urządzenie, kliknij ikonę More Options (Więcej opcji) , a następnie wybierz Współużytkuj.

   UWAGA:Po wybraniu wielu urządzeń w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona More Options (Więcej opcji) .

   

4. Kliknij POTWIERDŹ, aby rozpocząć współużytkowanie urządzenia.

   

   Stan wybranego urządzenia będzie widoczny na liście urządzeń.

   UWAGA:Dezaktywacja współużytkowania wykonuje się w ten sam sposób. Dezaktywacja współużytkowania urządzenia nie powiedzie się, jeśli urządzenie zawiera pulę (lub dowolny segment puli), która(-y) obsługuje klastry.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

   UWAGA:Podczas wyszukiwania O lub OU wyświetlona zostanie lista istniejących kontekstów zarządzania.

2. Wyświetlone zostaną następujące informacje:

   Nazwa kolumny	Opis
   Stan DFS (kolorowe oznaczenie)	Stan
   Zielony	Uruchamianie: Usługa DFS Replica jest uruchomiona.
   Szary	Zatrzymane: Usługa DFS Replica jest zatrzymana.
   Biały	Nieznane: Aplikacja UMC nie może określić stanu lokalizacji repliki.
   Stan repliki (kolorowe oznaczenie)	Stan
   Zielony	Uruchamianie: Usługa DFS Replica jest wczytana i uruchomiona.
   Niebieski	Naprawa: Usługa DFS Replica jest naprawiana. Postęp naprawy nie jest przechowywany, więc zaleca się, aby jej nie przerywać, w przeciwnym razie będzie trzeba zacząć ją od nowa. Stan naprawy jest dostępny w sekcji Szczegóły każdej lokalizacji repliki.
   Szary	Zatrzymane: Usługa DFS Replica jest zatrzymana. Usługa została zatrzymana ręcznie lub nie udało się jej aktywować po naprawie i zmieniono jej stan na zatrzymanie.
   Biały	Nieznane: Aplikacja UMC nie może określić stanu lokalizacji repliki.
   Czerwony	Nieudane: Usługa DFS została zatrzymana, powodując rozładowanie usługi DFS Replica. Nie można wykonać żadnych operacji związanych z woluminami w tej lokalizacji repliki.
   Serwer	Nazwa lokalizacji repliki.
   Kontekst zarządzania	Nazwa istniejącego wcześniej kontenera O lub OU wybranego z drzewa eDirectory.

   Podczas wybierania lokalizacji witryny można wykonać następujące czynności:

   • Szczegóły

   • Dodaj

   • Konfigurowanie

   • Pauza

   • Uruchamianie i wznawianie

   • Zatrzymaj

   • Naprawa repliki DFS

   • Usuń

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Szczegóły. Wyświetlone zostaną następujące informacje:

   Parametr	Opis
   Stan	Stan usługi DFS Replica.
   Uruchomione wątki	Wyświetlanie liczby rzeczywistych wątków uruchomionych dla usługi. Wyświetlanie liczby wątków przetwarzania dla usługi. Liczby te mogą się zmieniać ze względu na niedobór wolnej pamięci w serwerze lub operację stopniowego zrównywania liczby wykonywanych wątków z liczbą żądanych wątków.
   Żądane wątki	Wyświetlanie liczby wątków przetwarzania skonfigurowanych dla usługi. Zakres: od 1 (wartość domyślna) do 16.
   Działający od	Data i godzina aktywowania usługi DFS Replica.
   Kontekst zarządzania	Kontekst wybranej lokalizacji repliki.
   Ścieżka	Lokalizacja pliku bazy danych replik. Domyślne położenie to /var/opt/novell/dfs.
   Ostatnia naprawa	Data i godzina naprawy, poziom i stan naprawy.

1. Kliknij przycisk Utwórz lokalizację replik.

2. Wyświetlony zostanie kreator:

   1. Kontekst zarządzania: Wyszukaj i wybierz kontener, a następnie kliknij przycisk Dalej.

      UWAGA:Wybrany kontener zostanie wskazany jako kontekst zarządzania dla tej repliki.

   2. Serwery: Wyszukaj i wybierz serwer, na którym będzie hostowana usługa DFS Replica. Można wybrać maksymalnie dwa serwery.

   3. Lokalizacja repliki DFS: Wybierz ścieżkę domyślną (/var/opt/novell/dfs) lub ewentualnie wybierz wolumen NSS albo folder w wolumenie w celu przechowywania bazy danych replik DFS (VLDB) w lokalizacji replik. Kliknij przycisk Dalej.

      Nie można określić ani zmodyfikować nazwy samego pliku replik DFS. Ma on zawsze nazwę vldb.dat.

   4. Podsumowanie: Sprawdź podsumowanie utworzonej lokalizacji repliki i kliknij przycisk Zakończ.

   W wybranym kontekście zarządzania utworzona zostanie nowa lokalizacja replik.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną istniejące lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Dodaj.

3. Wyświetlony zostanie kreator:

   1. Serwery: Wyszukaj i wybierz serwer, a następnie kliknij przycisk Dalej.

   2. Lokalizacja repliki DFS: Wybierz domyślną ścieżkę (/var/opt/novell/dfs) lub nowy folder do przechowywania bazy danych replik DFS (VLDB) w lokalizacji replik. Kliknij przycisk Dalej.

   3. Podsumowanie: Sprawdź podsumowanie lokalizacji replik i kliknij przycisk Zakończ.

   Do istniejącego kontekstu zarządzania dodana zostanie nowa lokalizacja replik.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Napraw replikę DFS.

3. Wybierz jeden z poniższych poziomów naprawy, a następnie kliknij przycisk OK:

   • Zamiana na ostatnio zapisaną kopię: Przywracanie ostatniej zapisanej kopii bazy danych za pomocą automatycznie utworzonego pliku kopii zapasowej.

   • Kopiowanie z innej lokalizacji repliki: Pozyskiwanie kopii bazy danych z innego serwera, na którym aktualnie jest uruchomiona usługa DFS Replica.

     Ta opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy istnieje więcej niż jedna lokalizacja repliki.

   • Odbudowa z drzewa eDirectory: Odbudowa bazy danych od początku poprzez rekurencyjne skanowanie drzewa eDirectory od kontenera kontekstu zarządzania i rejestrowanie informacji o obiektach wolumenów w naprawianej bazie danych. To działanie zajmuje dużo czasu i należy korzystać z niego z rozwagą.

4. Kliknij Potwierdź. Monitoruj stan odbudowy co pewien czas aż do jej zakończenia. Ten czas trwania może wynosić od kilku minut do kilku dni i zależy od wybranego poziomu naprawy. Aby wyświetlić postęp, wybierz lokalizację repliki, a następnie opcję Szczegóły.

   Podczas procesu naprawy stan jest wskazywany jako Naprawa. W przypadku wybrania opcji Odbudowa z drzewa eDirectory po zakończeniu naprawy narzędzie DFS automatycznie wczyta ponownie usługę DFS Replica na serwerze replik i aktywuje bazę danych, zmieniając jej stan na Uruchomiona. W przypadku występowania drugiej lokalizacji repliki kopia jej bazy danych jest automatycznie synchronizowana z naprawioną bazą danych.

5. Jeśli podczas naprawy wystąpią jakiekolwiek błędy, zapoznaj się z poniższym plikiem dziennika:

   /var/opt/novell/log/dfs/vlrpr.log

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Konfiguruj.

3. Wyświetlony zostanie kreator:

   1. Wątki: Edytuj liczbę wątków przetwarzania skonfigurowanych dla usługi. Zakres: od 1 (wartość domyślna) do 16.

   2. Replika DFS: Wybierz ścieżkę do przywrócenia bazy danych replik DFS (VLDB).

   3. Uruchom usługę replik DFS podczas ponownego uruchamiania serwera: Włącz tę opcję, jeśli chcesz, aby usługa uruchamiała się automatycznie podczas ponownego uruchamiania serwera.

   4. Kliknij przycisk Potwierdź, aby zapisać zmiany dla lokalizacji repliki.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Usuń.

3. Kliknij przycisk Usuń, aby usunąć wybraną lokalizację repliki.

   Narzędzie DFS zsynchronizuje zmiany z eDirectory, co może zająć do 5 minut.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Wstrzymaj.

3. Kliknij przycisk Potwierdź, aby wstrzymać lokalizację replik. Stan repliki zmieni się na Zatrzymana.

1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, którym chcesz zarządzać. Wyświetlone zostaną lokalizacje replik.

2. Wybierz lokalizację repliki, a następnie wybierz opcję Zatrzymaj.

3. Kliknij przycisk Potwierdź, aby zatrzymać lokalizację repliki. Stan DFS został zmieniony na Zatrzymana, a stan repliki DFS na Niepowodzenie.

1. Kliknij przycisk Utwórz połączenie.

2. Wyświetlony zostanie kreator:

   1. Wyszukaj i wybierz kontekst zarządzania DFS, w którym chcesz utworzyć połączenie.

      UWAGA:Połączenie zostanie utworzone tylko w wybranym kontekście zarządzania.

   2. Ścieżka źródłowa:

      1. Nazwa: Wprowadź nazwę miejsca połączenia.

      2. Wyszukaj i wybierz wolumen NSS lub folder, w którym chcesz utworzyć połączenie, a następnie kliknij przycisk Kontynuuj.

         Kliknij obiekt, aby poruszać się po woluminie.

   3. Ścieżka docelowa: Wyszukaj i wybierz wolumen NSS lub folder, do którego ma odnosić się połączenie, a następnie kliknij przycisk Kontynuuj.

      Docelowy wolumen NSS lub folder to miejsce, w którym znajdują się dane.

   4. Uprawnienia źródłowe powierników: Ustaw powierników eDirectory i ich uprawnienia do źródła. Wyszukaj i wybierz przynajmniej jednego użytkownika jako powiernika, a następnie kliknij przycisk Zastosuj.

      1. Przydzielone uprawnienia: Wybierz powierników i przydziel wymagane uprawnienia. Dla powiernika wskazywane są domyślnie minimalne uprawnienia do Odczytu i Skanowania plików. W razie potrzeby zmodyfikuj uprawnienia powiernika.

         UWAGA:Na tej stronie można wykonywać wszystkie operacje powiernicze w zakresie plików i folderów (źródło i cel).

      2. Uprawnienia efektywne: Uprawnienia nie są dostępne, ponieważ nie utworzono połączenia.

   5. Uprawnienia powierników do źródła: Ustaw powierników eDirectory i ich uprawnienia do źródła. Wyszukaj i wybierz użytkowników ustawionych w źródle wraz z wszelkimi dodatkowymi użytkownikami. Następnie ustaw uprawnienia powierników i kliknij przycisk Zastosuj.

      1. Przydzielone uprawnienia: Wybierz powierników i przydziel wymagane uprawnienia. Dla powiernika wskazywane są domyślnie minimalne uprawnienia do Odczytu i Skanowania plików.

         WAŻNE:Jeśli chodzi o widoczność plików, użytkownicy potrzebują przynajmniej uprawnień do Odczytu i Skanowania pików dla lokalizacji docelowej.

      2. Uprawnienia efektywne: Uprawnienia efektywne docelowego elementu łączenia obejmują uprawnienia zdefiniowane jawnie dla samego łączenia oraz uprawnienia odziedziczone z jego katalogu nadrzędnego. Tych uprawnień nie można edytować.

   6. Podsumowanie: Sprawdź podsumowanie nowo utworzonego połączenia i kliknij przycisk Zakończ.

      Na stronie z listą połączeń wybierz serwer lub wolumen w celu wyświetlenia nowo utworzonego połączenia.

1. Wyszukaj i wybierz serwery lub wolumeny w celu wyświetlenia listy połączeń.

2. Wybierz połączenie, a następnie wybierz opcję Konfiguruj.

   1. Nie można modyfikować ścieżki docelowej, uprawnień powierników do źródła ani uprawnień powierników do celu.

   2. Podsumowanie: Sprawdź wprowadzone zmiany i kliknij przycisk Zakończ.

      Na stronie z listą połączeń wybierz serwer lub wolumen w celu wyświetlenia zmodyfikowanego połączenia.

1. Wyszukaj i wybierz serwery lub wolumeny w celu wyświetlenia listy połączeń.

2. Wybierz połączenie, a następnie wybierz opcję Usuń.

   UWAGA:Aby uniknąć problemów z zabezpieczeniami lub widocznością, należy przed usunięciem połączenia lub po jego usunięciu sprawdzić ustawienia powierników w lokalizacji docelowej.

3. Kliknij przycisk Usuń, aby usunąć wybrane połączenia.

1. Wyszukaj i wybierz serwery lub wolumeny w celu wyświetlenia listy połączeń.

2. Wybierz połączenie i opcję Synchronizacja uprawnień — źródło do celu lub Synchronizacja uprawnień — cel do źródła. To działanie powoduje skopiowanie uprawnień powierników ze źródła do celu lub odwrotnie.

3. Kliknij opcję Pliki i foldery, aby zweryfikować uprawnienia.

4. Wyszukaj i wybierz serwery w celu wyświetlenia listy wolumenów.

5. Wybierz wolumen, a następnie wybierz opcję Zarządzaj uprawnieniami. Spowoduje to wyświetlenie użytkowników z ich zmodyfikowanymi uprawnieniami.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. W sekcji Środowisko serwerowe wybierz nową lokalną stronę kodową z listy rozwijanej Lokalna strona kodowa i kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Pamięć podręczna

   • Maksymalna liczba plików w pamięci podręcznej na podkatalogi to liczba plików, które można umieścić w pamięci podręcznej dla podkatalogu.

   • Maksymalna liczba plików w pamięci podręcznej na wolumen to liczba plików, które można umieścić w pamięci podręcznej dla wolumenu.

   • Maksymalna liczba podkatalogów w pamięci podręcznej na wolumen to liczba podkatalogów. które można umieścić w pamięci podręcznej dla wolumenu.

   • Maksymalna liczba zamkniętych opóźnionych plików to liczba uchwytów do plików, które można zamknąć z powodu opóźnienia.

3. Określ wymagane wartości i kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Zabezpieczenia.

3. Szyfrowanie:

   • Włącz, Wyłącz lub Egzekwuj w celu zarządzania funkcjami szyfrowania między serwerem NCP a klientami NCP.

   • Określ okres karencji i siłę szyfru.

     UWAGA:W przypadku egzekwowania szyfrowania ustawiania jest mała siła szyfru, a okres karencji jest wyłączony.

   MFA:

   • Egzekwuj lub Wyłącz MFA w celu zarządzania połączeniami, aby uzyskać dostęp do serwera NCP.

   • Określ Okres karencji.

     UWAGA:W przypadku egzekwowania MFA okres karencji jest wyłączony.

   Przeprowadzanie audytu:

   Gdy włączony jest audyt, rejestrowane są zmiany ustawień konfiguracji zabezpieczeń wprowadzone na serwerze NCP.

4. Wybierz wymagane opcje zabezpieczeń, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Blokady.

3. Możesz zarządzać następującymi opcjami:

   • Blokady między protokołami

     Blokady między protokołami uniemożliwiają jednoczesny dostęp do tego samego pliku w związku z modyfikacjami z klientów CIFS i NCP.

   • Poziom wsparcia Oplock

     Blokada oportunistyczna NCP umożliwia klientowi przechwytywanie danych plików do pamięci podręcznej w celu poprawy wydajności. Można wybrać dowolną opcję z listy rozwijanej.

     • Wyłącz

     • Blokady wyłączne

     • Blokady współdzielone i wyłączne

   • Maska zakresu blokowania

     Zezwalaj aplikacjom na pobieranie blokady powyżej regionu adresów (0x7fffffffffffffff).

   • Czas obrotu blokady zakresu bajtów

     Określ zakres od 0 do 5000 (milisekund) w celu unikania kolizji, gdy polecenie LockTimeOut jest wysyłane jako 0 w żądaniu zakresu bajtów od klienta.

   • Rejestruj statystyki blokad

     Jeśli blokada wolumenu NCP jest utrzymywana dłużej niż przez skonfigurowany czas, serwer NCP wyświetla komunikat w pliku ncpserv.log zawierającym odpowiednie szczegóły.

4. Wybierz i określ wymagane opcje blokad serwera NCP oraz kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Komunikacja.

3. Można zarządzać następującymi opcjami:

   • Pierwszy pakiet układu alarmowego

     Włącz i określ czas, o jakim serwer NCP ma wysłać pakiet ping, jeśli nie zostanie wykryta aktywność żadnego klienta.

   • Transmisja komunikatu

     Włącz lub wyłącz transmisję komunikatów z serwera NCP.

   • Interwał aktywności TCP/NCP

     Określ czas, o jakim serwer NCP musi wysłać pakiet TCP, jeśli nie zostanie wykryta aktywność żadnego klienta.

   • Interwał aktywności NCP

     Włącz i określ czas, o jakim serwer NCP ma wysłać pakiet TCP, jeśli nie zostanie wykryta aktywność żadnego klienta.

4. Wybierz i określ wymagane opcje komunikacji serwera NCP oraz kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Wolumeny

3. Można zarządzać następującymi opcjami:

   • Prześlij plik

     Gwarantuje, że wszystkie dane zapisane w pliku przez klienta NCP są zapisywane na dysku.

   • Obsługa atrybutu wykonywania

     Powoduje włączenie i stosowanie atrybutu „tylko wykonywanie” z bitem wykonywania trybu użytkownika umieszczonym w pliku lub podkatalogu.

   • Zachowaj identyfikatory funkcji usuwania plików NSS

     Zachowuje identyfikator funkcji usuwania w przypadku usunięcia pliku z wolumenów NSS.

   • Obsługa wysyłania plików

     Serwer NCP wysyła dane z odczytu plików do klientów bezpośrednio do środowiska Linux Kernel Ring 0. Ta opcja nie jest obsługiwana w przypadku połączeń szyfrowanych.

   • Synchronizuj powierników z NSS podczas montażu wolumenu

     Ponowna synchronizacja powierników z wolumenem NSS podczas jego montażu dla NCP.

   • Ostrzegaj użytkowników — zapełniony wolumen

     Ostrzeganie użytkowników, gdy na wolumenie zabraknie wolnego miejsca.

   • Ostrzegaj użytkowników — niedostępna ścieżka wolumenu

     Ostrzeganie użytkowników, gdy ścieżka wolumenu nie jest już dostępna.

   • Ostrzegaj użytkowników — mało miejsca na wolumenie

   • Próg ostrzeżenia o małej ilości miejsca na wolumenie

     Określ niski próg ze znakiem wodnym dla wolumenu (w blokach) w celu ostrzegania użytkowników o małej ilości wolnego miejsca. Blok NSS ma 4 KB.

   • Próg resetowania ostrzeżenia o małej ilości miejsca na wolumenie

     Określ wysoki próg ze znakiem wodnym dla wolumenu (w blokach). Blok NSS ma 4 KB. Ustawianie wysokiego progu ze znakiem wodnym (w MB) oznaczającego poziom, na którym niski próg ze znakiem wodnym jest resetowany, a użytkownicy przestają otrzymywać komunikat o małej ilości miejsca.

   • Czas oczekiwania na stworzenie powiernika

     Określ czas, przez jaki serwer NCP czeka na stworzenie pamięci podręcznej powiernika podczas montowania wolumenu.

4. Wybierz i określ wymagane opcje wolumenów serwera NCP oraz kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Rejestrowanie.

3. Możesz zarządzać następującymi ustawieniami:

   • Poziom dziennika NCPServ

     Wybierz poziom dziennika. Dzienniki są dostępne w pliku /var/opt/novell/log/ncpserv.log.

   • Poziom dziennika NCP2NSS

     Wybierz poziom dziennika. Dzienniki są dostępne w pliku /var/opt/novell/log/ncp2nss.log.

   • Poziom dziennika NCPCON

     Wybierz poziom dziennika. Dzienniki są dostępne w pliku /var/opt/novell/log/ncpcon.log.

   • Rejestruj statystyki pamięci podręcznej

     Włączanie rejestrowania statystyk pamięci podręcznej serwera NCP w pliku /var/opt/novell/log/ncpserv.log.

   • Rejestruj statystyki brokera identyfikatorów

     Włączanie rejestrowania błędów brokera identyfikatorów w pliku /var/opt/novell/log/ncpserv.log.

   • Rejestruj statystyki pamięci

     Włączanie rejestrowania statystyk pamięci w pliku /var/opt/novell/log/ncpserv.log.

   • Rejestruj historię obiektów eDirectory

     Włączanie funkcji wysyłania przez NCP powiadomienia do NSS po usunięciu lub zmianie nazwy obiektu w eDirectory oraz rejestrowanie zdarzenia w pliku /opt/novell/ncpserv/sbin/objecthistory.txt.

4. Określ i wybierz żądane ustawienie rejestrowania serwera NCP oraz kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP >Strojenie wydajności

3. Możesz zarządzać następującymi opcjami::

   • Rozmiar puli bufora pamięci połączeń

     Określ rozmiar puli bufora, który ma być używany w przypadku określonych odpowiedzi z rozkazami NCP. Zmiana tej opcji wymaga ponownego uruchomienia usługi ndsd. Więcej informacji znajdziesz w rozdziale Zwiększony rozdział odpowiedzi NCP Verbs 87_20 i 89_20 w Przewodniku po administrowaniu serwerem NCP dla systemu Linux.

   • Jednoczesne żądania asynchroniczne

     Określ maksymalną liczbę wątków asynchronicznych, które można utworzyć w celu przetwarzania żądań eDirectory lub NCP.

   • Dodatkowe wątki SSG

     Określ liczbę dodatkowych wątków SSG, za pomocą których można przetwarzać przychodzące żądania dotyczące usługi plików NCP. Te wątki są używane, gdy stałe wątki 25 NCP są zajęte.

   • Pokrewieństwo CPU

     Pokrewieństwo CPU stosuje się w przypadku wątków SSG na serwerze NCP w celu poprawy wydajności szyfrowania. 50% aktywnych CPU wykorzystuje się na potrzeby pokrewieństwo CPU z tą samą liczbą wątków SSG.

4. Określ i wybierz żądane ustawienia strojenia wydajności serwera NCP oraz kliknij przycisk Zapisz.

1. W sekcji Konfiguruj > NCP wyszukaj i wybierz serwer.

2. Z listy rozwijanej NCP > Środowisko serwerowe wybierz opcje NCP > Aktualizacje identyfikatorów użytkowników.

   Tryb aktualizacji UID umożliwia ustawienie częstotliwości aktualizacji UID przez wątek konserwacji.

3. Wybierz wymagany tryb aktualizacji UID i kliknij przycisk Zapisz.

1. Zaloguj się do UMC za pomocą poświadczeń administratora.

2. Kliknij Konfiguracja > SMDR.

3. Poszukaj i wybierz serwer, dla którego chcesz zmodyfikować ustawienia konfiguracji SMDR.

4. Szyfrowanie (TLS): Aby poprawić bezpieczeństwo zdalnych połączeń tworzenia kopii zapasowych utworzonych przez SMDR, możesz zmodyfikować używaną wersję TLS. Domyślnie SMDR używa TLS w wersji 1.3 do szyfrowania. W razie potrzeby można jednak przeprowadzić konfigurację pod kątem używania wersji TLS 1.2. Gdy włączona jest wersja TLS 1.3, połączenia przy użyciu TLS 1.2 są nadal akceptowane.

5. Adres IP: W wieloadresowym środowisku możesz skonfigurować adres IP, w ramach którego SMDR słucha. Jeśli serwer jest przypisany do wielu adresów IP, określ adres IP, którego ma używać SMDR.

   UWAGA:Ta opcja jest niedostępna, jeśli wybrano wiele serwerów w etap 3. Domyślnie SMDR używa pierwszego powiązanego adresu IP serwera.

6. Mechanizm odkrywania: SMDR używa SLP (Service Location Protocol) oraz HOSTS/DNS do odkrywania i rozstrzygania nazw. Na podstawie dokonanego wyboru priorytet mechanizmu odkrywania jest aktualizowany w pliku /etc/opt/novell/sms/smdrd.conf.

7. Autoload TSANDS: Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Gdy zostanie włączona, to ustawienie jest automatycznie wczytywane i stosowane po zrestartowaniu serwera OES lub usługi SMS.

8. Autoload TSAFS: Domyślnie ta opcja jest włączona. To ustawienie jest automatycznie wczytywane i stosowane po zrestartowaniu serwera OES lub usługi SMS.

9. Włącz kopie zapasowe GroupWise: Domyślnie opcja ta jest wyłączona. Po włączaniu TSAFS obsługuje kopię zapasową plików bazy danych GroupWise.

10. Po zmodyfikowaniu powyższych parametrów musisz ponownie uruchomić usługę SMDR.

    systemctl restart novellsmdrd.service

    Ta komenda restartuje smdrd daemon.

1. Zaloguj się do UMC za pomocą poświadczeń administratora.

2. Kliknij Konfiguracja > TSAFS.

3. Poszukaj i wybierz serwery, dla których chcesz zmodyfikować ustawienia konfiguracji TSAFS.

4. Rozmiar bufora odczytu: Ten parametr kontroluje liczbę i rozmiar żądań odczytu w systemie plików.

   Domyślnie Rozmiar bufora odczytu ustawiono na 65 536 bajtów, z konfigurowalnym zakresem od 16 384 bajtów do 262 144 bajtów. Zaleca się ustawić tę wartość jako całkowitą wielokrotność rozmiaru bloku systemu plików.

5. Wątki odczytu na zadanie: Ten parametr kontroluje liczbę jednoczesnych żądań odczytu w systemie plików, określając współczynnik, z jakim budowana jest pamięć podręczna odczytu do przodu.

   Domyślnie Wątki odczytu na zadanie ustawiono na 4, z konfigurowalnym zakresem od 1 do 32.

6. Alokacja wątku odczytu: Ten parametr kontroluje maksymalną liczbę wątków odczytu, które mogą być przydzielone do przetwarzania pojedynczego zestawu danych.

   Domyślnie Alokacja wątku odczytu jest ustawiona na 100 (%), z konfigurowalnym zakresem od 10 (%) do 100 (%). Zaleca się ustawić tę wartość na 100 (%), jeśli aplikacja do tworzenia kopii zapasowych żąda zestawów danych seryjnie.

7. Ograniczenie odczytu do przodu: Ten parametr ogranicza liczbę jednoczesnych zestawów danych, które są buforowane. W określonych scenariuszach uruchamiania pomaga to nadpisać Alokację wątku odczytu, aby zapewnić ukończenie przetwarzania dużych zestawów danych.

   Domyślnie Ograniczenie odczytu do przodu ustawiono na 2, z konfigurowalnym zakresem od 1 do 32.

8. Próg pamięci podręcznej: Ten parametr kontroluje maksymalną ilość pamięci serwera, którą wykorzystuje TSA do przechowywania buforowanych zestawów danych.

   Domyślnie Próg pamięci podręcznej ustawiono na 25 (%), z konfigurowalnym zakresem od 1 (%) do 25 (%).

9. Włącz buforowanie: Domyślnie ta opcja jest włączona. Określa ona, czy TSA powinien przeprowadzać predykcyjne buforowanie podczas tworzenia kopii zapasowych. Buforowanie może poprawić wydajność tworzenia kopii zapasowych dla określonych obciążeń roboczych poprzez wstępne pobieranie plików do pamięci.

10. Włącz klastrowanie: Domyślnie ta opcja jest włączona. Jeśli serwer kopii zapasowej nie obsługuje klastrów, ta opcja jest wyłączona. Określa ona, czy TSA powinien obsługiwać klastry, i rozpoznaje pule klastrów jako zasoby do tworzenia kopii zapasowych lub przywracania.

11. Po zmodyfikowaniu powyższych parametrów musisz ponownie załadować usługę TSAFS.

    smsconfig -u tsafs
    smsconfig -l tsafs

    Ta komenda ładuje TSAFS ze zaktualizowanymi ustawieniami konfiguracyjnymi.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Weryfikuj powierników

   UWAGA:Począwszy od OES 24.1, opcja Weryfikuj powierników jest zmieniona na opcję Weryfikuj uprawnienia

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Weryfikuj uprawnienia.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Synchronizuj ponownie > powierników.

   UWAGA:Począwszy od OES 24.1, opcja Synchronizuj ponownie powierników jest zmieniona na opcję Synchronizuj ponownie uprawnienia.

4. W polu Ponowna synchronizacja kliknij przycisk Potwierdź.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Synchronizuj ponownie uprawnienia.

4. W polu Ponowna synchronizacja kliknij przycisk Potwierdź

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Włącz szyfrowanie.

4. W polu Włącz szyfrowanie kliknij przycisk Potwierdź.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Włącz uwierzytelnianie wieloskładnikowe.

4. W polu Włącz uwierzytelnianie wieloskładnikowe kliknij przycisk Potwierdź.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Pliki, do których uzyskano dostęp.

   Wyświetlona zostanie lista otwartych plików. To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku udziałów.

   UWAGA:Począwszy od OES 24.1 , opcja Pliki, do których uzyskano dostęp jest zmieniona na opcję Otwarte pliki

4. Wybierz plik z listy, a następnie kliknij

   Spowoduje to logiczne zamknięcie wybranego pliku na serwerze NCP. To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku plików.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Otwarte pliki.

   Wyświetlona zostanie lista otwartych plików. To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku udziałów.

4. Wybierz plik z listy, a następnie kliknij .

   Spowoduje to logiczne zamknięcie wybranego pliku na serwerze NCP. To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku plików.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz wolumen, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Dodaj wolumen dodatkowy.

   Do wolumenu głównego można dodać jeden wolumen dodatkowy. W przypadku wybrania kilku wolumenów ta opcja zostanie wyłączona.

4. W sekcji Dodawanie wolumenu dodatkowego wybierz wolumen dodatkowy, a następnie kliknij przycisk Potwierdź.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Za jednym razem można usunąć jeden wolumen dodatkowy dołączony do wolumenu głównego. W przypadku wybrania kilku wolumenów ta opcja zostanie wyłączona.

   Wybierz udział, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Usuń wolumen dodatkowy.

   Usuwanie kilku wolumenów dodatkowych nie jest obsługiwane.

4. Wybierz żądane opcje, a następnie kliknij przycisk Potwierdź.

   • Przenoszenie plików do wolumenu głównego

     Przed usunięciem wolumenu dodatkowego przenieś z niego wszystkie pliki do wolumenu głównego.

   • Ignorowanie błędów dotyczących przenoszenia plików

     Zignoruj wszystkie komunikaty o błędach podczas przenoszenia plików z wolumenu dodatkowego do głównego w celu zrealizowania tego procesu.

   

   Spowoduje to usunięcie wolumenu dodatkowego z wolumenu głównego serwera.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Zarządzaj podfolderami.

   UWAGA:Począwszy od OES 24.1, opcja Zarządzaj podfolderami jest zmieniona na Bezpieczeństwo podfolderów.

4. Wybierz folder, kliknij ikonę Więcej opcji i wybierz opcje uwierzytelniania wieloskładnikowego w celu zmodyfikowania zabezpieczeń.

   To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku podfolderów.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Zabezpieczenia podfolderów.

4. W sekcji Bezpieczeństwo podfolderów wybierz folder, kliknij ikonę Więcej opcji i wybierz opcje szyfrowania lub uwierzytelniania wieloskładnikowego w celu zmodyfikowania zabezpieczeń.

   To działanie można wykonać jednocześnie dla kilku udziałów.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

3. Wybierz udział NCP, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Włącz uprawnienia do zapisu.

4. W polu Włącz zapis kliknij przycisk Potwierdź.

   Spowoduje to włączenie uprawnienia do zapisu dla wybranego udziału NCP.

   Wykonaj te same czynności, aby wyłączyć uprawnienie do zapisu w tym udziale. Te działania można wykonać dla kilku udziałów.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > NCP.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz Typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

   Spowoduje to wyświetlenie listy wolumenów dostępnych na wybranych serwerach.

3. UWAGA:Po wybraniu wielu udziałów w prawym górnym rogu tabeli pojawi się ikona Więcej opcji .

   1. Aby wyłączyć udział NCP:

      1. Wybierz wolumen, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz opcję Wyłącz.

      2. W polu Wyłączanie kliknij przycisk Potwierdź.

      Spowoduje to zamknięcie wszystkich otwartych połączeń z wybranym udziałem NCP. Pliki nie zostaną usunięte, ale udział musi być aktywny, aby były one dostępne.

      lub

   2. Aby włączyć udział NCP:

      1. Wybierz udział, kliknij ikonę Więcej opcji , a następnie wybierz Aktywuj.

      2. W polu Włączanie kliknij przycisk Potwierdź.

         Spowoduje to włączenie wybranego udziału i udostępnienie wszystkich plików powiązanym połączeniom.

1. W aplikacji UMC kliknij przycisk Protokoły dostępu do plików > CIFS.

2. Kliknij ikonę wyszukiwania i określ nazwę serwera.

   lub

   Kliknij przycisk Przeglądaj i wybierz typ serwera, aby utworzyć listę powiązanych serwerów. Wybierz wymagane serwery z listy, a następnie kliknij ZASTOSUJ.

1. Zaloguj się do aplikacji UMC za pomocą posiadanych poświadczeń administratora.

2. Kliknij przycisk Klastry.

3. Wybierz klaster, a następnie wybierz polecenie Uruchom raport.Ewentualnie możesz uzyskać dostęp do tej opcji z poziomu pulpitu, klikając pozycje Akcje > Uruchom raport.

   Raport zawiera informacje dotyczące wybranego klastra, takie jak bieżąca konfiguracja klastra, węzły klastra, zasoby klastra, polityki każdego zasobu klastra, skrypty ładowania, zwalniania i monitorowania klastra oraz grupy wzajemnego wykluczania zasobu.

1. Zaloguj się do aplikacji UMC za pomocą posiadanych poświadczeń administratora.

2. Kliknij opcję Raporty.

3. Wyszukaj i wybierz obiekty klastrów, które chcesz wyświetlić. Raporty są wyszczególniane dla obiektów, dla których wygenerowano raporty za ,pomocą opcji Uruchom raport w sekcji Klastry.

4. Wyświetlone zostaną następujące informacje:

   Nazwa kolumny	Opis
   Stan (kolorowe oznaczenie)	Stan
   Zielony	Dostępne: Pomyślnie wygenerowano raporty.
   Niebieski	W toku: Wyzwolono generowanie raportu, które jednak jeszcze nie zostało zakończone.
   Czerwony	Nieudane: Nie udało się wygenerować raportu Spróbuj wygenerować raport za jakiś czas.

5. Wybierz obiekt klastra i kliknij przycisk Otwórz raport W raporcie wyświetlane będą stan klastra, grupy wzajemnych wykluczeń zasobu, opcje klastra i zasoby klastra.